Ben küçükken babaannem eriyen mumları birleştirir ipi içinden geçirir tekrar mum yapardı.
Keşke babaannem gibi olabilsem.
Babaannem hayatında hiç bir şeyi kafasına takmaz.
Hemen bir sonraki maça bakar.
Ona deyin ''Babaane bir trilyon borcun olmuş ne diyon'' desen.
''Olsun vasım guzum ödenmeyen borç olmaz'' der.
(Akrostiş Şiir)
Beni ilk gördüğünde miniciktim ve kucağına almaya korkmuştun beni
Aklında tek bir soru vardı ''bu çocuk benim mi? ''
Ben senden bir parçaydım babacığım ben senindim...
Aylar geçti ben yürümeye çalışıyordum ve çoğu zaman düşüyordum,
Bırak, bir kez olsun yapma hesaP
Anılarını bir kenara bırak, hiçbiri üzemesin senİ
Nasıl olur deme, SADECE bana koŞ
AŞKIMa inan ki, sana ölesiye sarılayıM
Bana gözlerinle sevgini fısıldA
İyi günde de kötü günde de ellerimiz hiç ayrılmasıN
Bazı insanlar mutluluğu yaşamaya başlayınca, daha önceden mutsuz olmasına sebep olan şeyleri unutur.
Doğal olarak aynı sebeplerden dolayı yine mutsuz olur.
Sonra kendine gelir mutsuz olmasına sebep olan şeyleri ortadan kaldırır ve mutlu olur.
Ve sonra mutsuz olmasına sebep olan şeyleri yine unutur
Ve bu böyle devam eder gider...
Artık sımsıcak bakmıyor kara gözlerin,
Aşk sözcüklerin yorgun ve isteksiz,
Yüreğin daha bir cılız, bir o kadar sessiz,
Hayallerin yok artık sabahların bensiz,
Umurunda değil senin için yitirdiklerim,
Sen beni kendin için sevdin,
Çok önceden hissetmiştim birşeylerin ters gittiğini,
Faturamın kesilip, planların uygulamaya konulduğunu biliyordum...
Bunu bile bile mücadele etmek öyle zordu ki,
Buna rağmen pes etmedim, her türlü fitne fesata göğüs gerdim...
Nedendir bilinmez, mutlu olmam hiç istenmedi,
Hain eller tüm planlarını uygulamaya koydu,
Aziz dostum çay var şimdi yanımda,
Gidenlerin yerini dolduruyor ve beni ısıtıyor,
Yüreğimi ısıtmıyor ama ne yapalım,
İdare ediyoz işte...
İçimde öyle bir karanlık vardı ki, aşk önünü göremezdi benim içimde...
Derken sen çıktın karşıma...
Melek gibi değildin, melektin sen...
Aşka ölesiye inancımı yitirmişken,içimde aniden parladın...
Siyah beyaz olmuş hayatımdaki renk oldun...
İçimdeki ışığı sen yaktın meleğim ve artık bu ışığı senden başka hiç kimse söndüremez...
Adını duvarlara kazıyamadım,
Her gün resmine bakamadım ama,
Seni kalbime gömdüm...
Ziyaretine hiç gitmedim,
Çünkü artık ben o mezarın bekçisi oldum...
Seni ölene kadar sevmedim,
Bu gece gözlerim zindan,
Gözyaşlarımsa firari,
Gel gardiyan yakala beni,
Yoksa nasıl unuturum geçmişimi...
Bu gece hüzünlerim yalnız,
Sevinçlerimse dost arar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!