Ne kadar aşina yüzün.
Ne kadar bildik ellerin.
Ne kadar tanıdık sesin.
Acaba sen ben misin?
Notalarım yok sanma.
Benim kelimelerim var.
Küçümseme kalemimi,
O aslında,
Tek telli bir gitar.
Trafiğe kapalı,
Caddeler var içimde.
Bir tek sana açık.
Gel git.
Gel geç.
Gel kal.
Meğer,
Ne çok mesafe varmış.
Teninle tenim arasında.
Koskoca iki dünya.
Biri sana ait,
Öteki de bana.
Hiç bir şeyden korkmadım,
Kendimden korktuğum kadar.
Ne yapacağım belli değil,
Sakin olsam ya biraz.
Ne zaman bir şeyler yazsam,
Hep sana benzedi.
Ben seni yazmadım aslında,
Şiirim sana çekti.
Kızıyorum kendime bazen,
Bu zayıflığımdan ötürü.
Seni sevişimi,
Engelleyemeyişimden ötürü.
Hani diyorum bir kusur bulayım,
Bulayım ki kaçayım.
Her zaman,
Güldü çiçek.
Her zaman güldü.
Kimse anlatamadı ona,
Solmak ne demekmiş.
Gülümseyişini özlemek de,
Seni özlemekten sayılır mı?
Her şey hesaba gelirde.
Ruhunda ki renkler sayılır mı?
Çatlarcasına koşuyorum.
Hiç bir yere ulaşmak için.
Biliyorum hiç kimse yok,
O hiç bir yerde.
Yine de hayatı,
Hiçe sayarak koşuyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!