Bir vakit hiç durmadan
Yol aldım hayli zaman
Bıkmadan usanmadan
Yorulmadan yürüdüm
Yol biter
Ne zordur kim bilir kaybetmek bir sevdayı?
Ve bir aşkı yitirmek ne zordur.
Ellerinden kayıp giderken hayat,
Ona, “Dur” diyememek ne zordur!
Çiçekler büyüttüğümüz sevdalardı onlar,
Yola uzansam yol olsam
Duvara yaslansam duvar olsam
Gördüğüm her ağacın dibinde
Ağaç olsam
Ben ben olmasam
Bir yol vardır bilirsin
Her yolu denersin yoldan olursun
Yol boyunca yorulursun
Bir bileni ararsın helak olursun
Her yola gidilemez her yol bilinemez
Ziyan olursun
Bir karanfil'di ömrümüz
Yanık yanık kokan bir karanfil...
Bir ateş'ti yüreğimiz
İçin için yanan bir ateş...
Bir şiir'di sözümüz
Cümle cümle çoğalan bir şiir...
Kopuyormuydu zaman
Ben bu kadar yorgunmuydum
Sen bu kadar dargınmıydın
İnsanlar neden bu kadar vurdum duymaz
Herkes sevgisini kaçırıyor birbirinden
Ve varlığını gizliyor
Kol kırılır yen içinde kalır
Ses kırılır söz içinde kalır
Seni alır alır savurur
Bir o yana bir bu yana
Ten kırılır can içinde kalır...
Dünyada yerini bilmeyen
Evrende yerini bilir mi
İnsanda yerini bilmeyen
Sevgide yerini bilir mi
İçindekini görmeyen
Sen bu yola girersen
Aynı yoldan gidersen
Erenleri seversen
Evren durur semah'a
İnsan olup görürsen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!