Bir vakit hiç durmadan
Yol aldım hayli zaman
Bıkmadan usanmadan
Yorulmadan yürüdüm
Yol biter
Ne zordur kim bilir kaybetmek bir sevdayı?
Ve bir aşkı yitirmek ne zordur.
Ellerinden kayıp giderken hayat,
Ona, “Dur” diyememek ne zordur!
Çiçekler büyüttüğümüz sevdalardı onlar,
Yola uzansam yol olsam
Duvara yaslansam duvar olsam
Gördüğüm her ağacın dibinde
Ağaç olsam
Ben ben olmasam
İçimizden geçerken
Bir sonbahar
Ne İstanbul ağlar bize
Ne başka bir şehir
Uzayan yollar
Bir yol vardır bilirsin
Her yolu denersin yoldan olursun
Yol boyunca yorulursun
Bir bileni ararsın helak olursun
Her yola gidilemez her yol bilinemez
Ziyan olursun
Dünyada yerini bilmeyen
Evrende yerini bilir mi
İnsanda yerini bilmeyen
Sevgide yerini bilir mi
İçindekini görmeyen
Sen bu yola girersen
Aynı yoldan gidersen
Erenleri seversen
Evren durur semah'a
İnsan olup görürsen
Sen maviye boya akşamları
Rüzgarın sesini, gecenin yüzünü
Olur olmaz içine dolan hüznü
Maviye boya..
Gelip geçen ömür bir durak belki de
Bir acı telaş biraz yorgun, biraz dalgın..
Bir feryadı duymadıysan
Bir kapıyı açmadıysan
Bir insanı sarmadıysan
Niye geldin niye burdasın
Bir uzağa bakmadıysan
Bir karanfil'di ömrümüz
Yanık yanık kokan bir karanfil...
Bir ateş'ti yüreğimiz
İçin için yanan bir ateş...
Bir şiir'di sözümüz
Cümle cümle çoğalan bir şiir...




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!