her geçen gün daha çirkinleşen bir yüz aynaya baktığımda
umutsuzluğunda yitip tükenmiş açılar
doğrusu yok,
dik değil,
yüzü de yok ağlamaya.
tanrı küsmüş dün masumluğunu kaybeden çocuklara
avuçlarımda dikenli teller,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta