Serenserpe Şiiri - Seyfi Karaca

Pencere kuzeyde dereye bakip cilgalari gözleyen
Kimin kolyesidir ki sarmasiklarla karanfilceden itirdan
Yoksul bir ay cavgini gibi isidikca yalpalayan karanligin
Tutunacak yeri olmayan sacaklarina ve örtüsüne bürünerek
Kac kapi kac bucak kimin..
Kirilp koptugu her hozan cardaklarla ve cakir dikenleriyle bölüserek
Sahtiyene dönmüs sefiller koynundaki gazap günlügünün
Meteligine renkli boncuklar bagladigi düsten hayalden
Cözülen her ilmegi agrili ignelere sarip sarmalayan morlarin allarin
Maviler siyalar beyazlar arasinda göreceksin..
Kapandigi yerden acilinca bir kere daha esigine cikaran sabahi göreceksin
Seni göreceksin
Sana baktikca yolunu bulan gününe kavusan ekmegi suyu topragi
Aynadan disari ve bu tarafi
Sevgilim,
Sevgilim…!

Eylül / 21