karanlığın aynasında
bir kurşun sekti
zulmette bir nûr
ses ve nefesten âri kederde
şol duygular bahrinde
tenin nârından damlayan onur
şekvâydı bir imza
düşüp gark oldu fena-fillâha
yalnızlığımı yaraladı bir suret
“beni terk eyledi hâbım” ah medet
ol nesneler erişilmez bir hızla
bilâfasıla
büyüdükçe büyüdü büyüdü kahren
bîmedet ellerim direncimle tam küçülürken
küçüldü masal zamanlarıyla cümle mahlûkat
vurgun takatim eriyip aktı boşluğa
sahte dinginliğim kayışlarından bir bir çözülüp
gözleri bağlı yarış atları gibi
tökezleyip dökülüp
devrildi uçurumlara
imdi bîçare kazazedeyim artık
imdi o lanetli bir kütle derûn-ı demde
kadim ecrâmıyle malûl her şey heyhât bu gemide
gaip, batık ve zebûn
ruhun ruhu kudurttuğu taht-ı sitemde
meğer ki şeydâ bir rüzgar çırpınıyor ah
yelken direklerinde
10.12.AVCILAR 2004
Emin KeşmerKayıt Tarihi : 4.5.2007 17:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ardınsıra bakan
ağlayan
bu değil sevgiliye uyan
mutlu.. mutluysan
Şiire, şiirin sınırları içinde farklı bir bakış, farklı bir deneme......
TÜM YORUMLAR (5)