Serenat Misali - Düz yazı

ASLA YOK OLMAYACAK BİR SEVDAYA

Öyle hoştu ki gölgemde varlığını hissetmek... Bu gün çok mutluyum. Gam yemem artık... Budur işte, budur sevdiğini hissettirmek, budur. Bir ışık huzmesi olup da sinivermek karanlığa ve gerektiğinde salıvermek ışığın ellerini ve tutunmak gizlice yüreğe. Budur sevmek. Gözyaşlarında bile sevmenin varlığını hissetmek ne güzeldi...
Derin düşünceler içindeydim sanki yüzyıllar öncesi, sanki varlığım gömülüvermişti okyanusun derinlerine...Şimdi ne oldu da yeşerdi içimde her şey. Sen gene bunca uzakken ve bunca öldürmüşken beni kendinde neden gülümser ki yüzümde senden kalan izler. Sanırım bunun cevabı bilinmezliklere saklandı, kendime bile söyleyemediğim cevaplara saklandı bunun nedeni. Olsun, şu anlamını bilmeden dinlediğim yabancı müzik kadar yabancı değilsin ya bana... Olsun şu yakan temmuz sıcağı gibi yakan sendin ya gönlümü ya da dağlayan yaramı ya da her koşulda koruyan benliğimi.
Artık çare dilenmiyorum hiç bir makamdan, çünkü şunu öğrendim ki ben kanatlarımın altındaki sevgiyle tüneyeceğim hayat dalına ve bu sevgiyi götüreceğim kaynağına. Yaradana giderken senin sevgini de götüreceğim beraberimde ve ben yüreğimdeki bu tertemiz sevgiyi asla lime lime ettirmeyeceğim kimseye... Öyle... Bir çiğdem güzelliğinde yaşayacak yüreğimde ve ben gittiğimde de toprağıma emanet edeceğim o çiğdemi... Her gören, 'Ne güzelmiş! ' diyecek, tüketmeden umudu devredecekler sevgiyi, yüzyıllar öncesinden bizim yüreğimize akan berrak bir su gibi...

12.7. 2009
SERAP HOCA