Serenat… Şiiri - Servet Alkan

İçimde; ta derinlerde
Yedi huzme,yedi renk,yedi dert
Güne merhaba derken,beyaz,bembeyaz
Yaşamaya dair,umuda dair
İçime çekerken kırılgan mızraklar
Sert bir tütün,Güzel bir kız
Esmer dalgalar alsın beni
Bakır yalımı kıraç topraklarda…
Özgürlük üstüne söylenmemiş türküler
Babam esrarengiz bir adam,
Özgürlük Mavisi sarsın yaralarımı
Gözyaşımız mavi,
Dolgun ve körpe yanaklar üzerinde
Tutuşsun dizeler,ifrit ve bencil…
Soluk papiruslar,içimizde sevme isteği
Fingirdeşirken,dökülen çiçeklerimiz
Bağbozumu hoyratlarında
Asma yeşili; mutluluk olsun…
Kasıklarımızda bir deli rüya
Biliyorum haram bir malı hazmetmek
Ancak ruhban işi…
Soframızda dilenci çorbası yudumlanırken
Aşkın ebemkuşağı çizgileri…
Kim istemezki kim?
Mevlaya itaat edeni ara,çünkü;
Ona itaat eden kadınına da itaat edermiş..
Dedemden bilirim...
Küçük elmalara hevesli olmak;
Doğuştan verilmiş bir ütopya…
Ayrılıklar yolumuza dökülsün
Yaprak Sarısı,Hüzün sarısı
Ve Sen gidiyorsun; Meduze….!
En tatlı kadın bile, en acı zehir…
Dudakların soğuk,dudakların titrek
Gözyaşlarımız ateş damlası, gözlerimiz kan çanağı
Temiz yuva, vefalı kadın; Helena..!
Sorma son gelen misafiri sorma;
Ölüm derler adına,,Rengini söyleyemem
Malta hançerleri ile vurma beni; uzak dur..
Biliyorum yıldız doğurmayacak
Bu karanlık cesaret,bu suskunluk..
Yüreğim yangın,dudaklarımda buruk bir seda
Karnaval budalası: Leyd ve Leyl..
Beni konuşturma, mağlubum.
Avşar kilimleri serilsin altımıza bu gece
Biraz kokun lazım, biraz sen.
Öğrendim artık,ezberledim; kadın bir bilmece…
Talih güzelliğin dostu,ayrıldılar…
Güzellik her öfkeyi yenebilir; istisnasız
Al öfkemi,al öfkemi,al öfkemi….
Deli Masalları sahipsiz koyma,al öfkemi…
Beni bir antika olarak sakladın hep;
Ne fayda,,,ölmekde var; göçüp gitmeden…!

‘’Herkes çok iyi olabilir mesela; Sevgisini istemediğin müddetçe….! ’’