Şerefsiz Mekan Şiiri - Veyis Kesgin

Meskun mahallerde büyüyor karanlığım,
Duvarlar üstüme üstüme geliyor,
Zindan olmuş geceler,
Kelepçe vuruyor gün ışığı.

Bir şerefsizliğin prangalarını giydim,
Yemeden içmelerden kesildim,
Zehir kattılar ekmeğime,suyuma,
Her demden bir şiir yazılıyor isyanlara.

İsyanlarım alıp başını gitti,
Uzadı sakalı gözlerimi kapladı,
Dolandı boynuma yağlı ipler,
Bir asil aşkın asi suçlusu oldum.

İdamlık mahkumum sevda yolunda,
O yollara kuruldu pusular,
Puslu dağlara isyan bayrağını astım,
Asılan umutlarımın silahı paslandı.

Aç kafesin demir kapısını,
Şahlansın bu kartal yürekli şair,
Sol tarafımı savurayım güllerin üstüne,
Sağ elimden düşürmem umut kurşunumu.

Çıkar artık affını,
Şerefsiz mekanda yaşanmıyor.