Şerefsiz Kalsın Şiiri - Sezai Efiloğlu 2

Şerefi noksan olana şeref sat,
Almıyorsa boşver, şerefsiz kalsın.
Müşerref ol, şerefine şeref kat,
Bilen bilsin bilmeyen sessiz kalsın.

Koklamayı bilmeyene gül olma
Yakmasnı bilmeyene kül olma
Yaratandan başkasına kul olma
Kıymetini bilmeyen sensiz kalsın

Gurbet eli yurt ettirir bâzısı
İçerime kurt yettirir bâzısı
Derde bile dert çektirir bâzısı
Dert çekmeyi bilmeyen dertsiz kalsın

İster anam babam gardaş yalnızım
İster kayınbabam ister baldızım
İster oğlum olsun isterse kızım
Beni sevmeyenler hep bensiz kalsın

Bu toprağı Yurt bırakan atansa
Aziz atan bu toprakta yatansa
Lam'ı cim'i olmaz konu Vatansa
Bu milleti sevmeyen yurtsuz kalsın.

Edirneden girdik Antepten çıktık
Medreseler gördük mektepten çıktık
Şerefsizi gördük edepten çıktık
Özüne dönmeyenler ruhsuz kalsın

Efiloğlu şişti almıyor kafa
Edebi ahlâkı koyamam rafa
Elbette bir cevâp bulunur lafa
Âb'ı hayat bilmezler susuz kalsın.