Kayıp bir şehir gibiyim,
Hangi parçam nerede kalmış, inan bilmiyorum.
Gözlerimin maviliklerinde öldürdüğüm bu kaçıncı pembe?
Oysa mavi, pembe, yeşildi hayallerim.
Şimdi kınına küsmüş bir bıçak gibiyim;
Kesip atmak var dilimi bir hışımla, ama kıyamıyorum.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta