Kayıp bir şehir gibiyim,
Hangi parçam nerede kalmış, inan bilmiyorum.
Gözlerimin maviliklerinde öldürdüğüm bu kaçıncı pembe?
Oysa mavi, pembe, yeşildi hayallerim.
Şimdi kınına küsmüş bir bıçak gibiyim;
Kesip atmak var dilimi bir hışımla, ama kıyamıyorum.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta