Şerefsiz Aşkların Şerefine

ŞEREFSİZ AŞKLARIN ŞEREFİNE

Aşk savaşlarına girdik hepimiz,
Çoğumuz telef oldu,
Bir kara sevda uğruna.
Tek bir iz bile bırakmaksızın geride
Topluca gömdüler bizi,
KAYBEDENLER ÇUKURUNA.

Kimimiz ağır yaralı kurtuldu,
İyileşmedik, iyileşemedik…
Voltalar attık her gece
Karanlık şehirlerin adressiz sokaklarında…
Kimimiz daha şanslıydı
Sıyırdık ufak tefek sıyrıklarla.
Yürekliydik be…
Silkelendik, yılmadık, yıkılmadık
Tekrar tutuştuk savaşa
Acımasız İmkansız Aşklarla.

Kır çiçekleriyle uğurlandık cephelere
Dolçe vita hayaller taşıyordu yorgun trenler
Duygusuz megaton bombalarla parçalandı
Umutlar bindirilmiş sevda yüklü yürekler

Kaybetmişliğinin utancı ile yaşadık,
Aynalar kanlımız oldu yıllarca…
Perdeleri kapalı, dumanlı odalarda
Yıkık duvarlara kazıdık yitik sevdalarımızı.
Kimimiz sığındık kızgın çöllere,
Kimimiz kaçtık karlı dağlara
Konu olduk yüzyıllarca, o meşhur masallara

Az önce
Yalnızlar istasyonunda indim geri dönen trenden
Bu gece kutlamam var dostlarım
Terhis oldu bu kulunuz
Aşk denen o cehennemden

Misafirim olun, beklerim
Hüsnü babanın salaş meyhanesine

Küfelik oluncaya dek çekelim kafaları.
Altın dişli şişman kemancı çalacak,
Detone İsmail abi söyleyecek
Selahattin Kaynaktan, Hacı Arif Beyden
O mahur şarkıları

Susuz dolduracağım kadehleri
Birinci, ikinci beşinci, altıncı
Sormayacağım bu sefer Meyhaneci Hüsnü ye
Baba saydın mı bu kaçıncı?
İneceğim şişelerin dibine dibine
Haydi, dostlar diyeceğim
Hep beraber kaldıralım kadehlerimizi
ŞEREFSİZ AŞKLARIN ŞEREFİNE