Şerefsiz Şiiri - Ulvi Mehmet

Kuzgun gibi leşe uçarak konar
Mazlumun ahıyla sanma ki onar
Nalıncı keseri kendine yonar
Eşe dosta hesap açar şerefsiz...

Pak olmaz ciğeri zemzemle çimse
Ekti kuzu gibi milleti emse
Ne alır ne satar bilmiyor kimse
Borçları takıp da kaçar şerefsiz...

Şımarıp meydanda atıyor nara
Gittiğin yerlerde insanlık ara
Hanıma yeni ev, oğluna kira
Gavur malı gibi saçar şerefsiz...

Beş on yıl önce fitre alırdın
Barakadan bozma evde kalırdın
Telefon açmazsın niye darıldın?
Elinden tuttukça uçar şerefsiz...

Yalan dolan bilmem acemi toyduk
Aslımız bellidir ne isek oyduk
Beraber acıktık beraber doyduk
Yediği sahana s*çar şerefsiz...

Avanta görünce sevinir coşar
Kimini nikahlar kimini boşar
Saç sakal uzatıp camiye koşar
Cennet kapısında naçar şerefsiz..