Şerefsiz Şiiri - Cuma Ali Çetin

Şu yalan dünyaya tapmışsın belli...
Kaç gün kalacaksın burda şerefsiz.
Kör şeytandan huylar kapmışsın belli...
İnsan ol hak yönde durda şerefsiz.

Başına gelmedik bela kalmadı...
Bu öküz ondanda ibret almadı.
Nefsin seni doğru yola salmadı...
İşin, gücün hile, hurda şerefsiz.

ALLAH korkusundan eser yok onda !
Vicdan ve merhamet buz tutmuş donda !
İnsanlık denince durur en sonda...
Kuzuyken dönüştü kurda şerefsiz.

Fırsat ver dünyayı cebine koyar !
Çıkar için kuşun gözünü oyar !
Onun gözü ancak toprakla doyar.
Yetişir ot gibi pur'da şerefsiz.

Halıyı değişmem yırtık çulunan...
İşim olmaz böyle adi kulunan.
Üzerinde kemik resmi bulunan...
Flaman asılı surda şerefsiz.

Öfkeden kızarmış gözün ağları !
Mikroplukla geçti bütün çağları !
Pis eşkiya mesken tutmuş dağları...
Daha dün havladı şurda şerefsiz.

Mal olmaya bir kul verirse karar...
Etrafını cin ve şeytanlar sarar.
Sağlar mıyım diye kıl kadar yarar...
Akşam. sabah her gün turda şerefsiz.

Sülalene batan paslı bir telsin !
Çıkarın yok ise babana elsin !
Olmayan o beynin yerine gelsin...
Başını taşlara vurda şerefsiz

Cumali der sensin derdim, kederim !
Aş, ekmek değil de zıkkım ye derim !
Tez geber inşALLAH bayram ederim...
Ne yararın var bu yurda şerefsiz.