Serefsiz Şiiri - Zeki Kengel

Iki yavrusunu birde esini
Birakmis silada gelmis serefsiz
Kafadan sac agzinda disini
Bosa dökmüs ne yazikki serefsiz

Annesi gözünden yaslar döküyor
Babasi duyunca boyun büküyor
Her gün daha batakliga cöküyor
Cirpindikca yere batar serefsiz

Onur diyor icip nara atmaya
Ev gerekmez nasil olsa yatmaya
Niyet eder umut dali tutmaya
Dal kopuyor uzandikca serefsiz

Böyle ifetsize neler desem az
Kaldiysa vijdanin iki satir yaz
Utanmazsin kuldan ALLAH,dan biraz
Korksan olmazmiydi bilmem serefsiz

Bütün sülalenin yüzler karasi
Haniya amacin ekmek davasi
Beddua ediyor tüm akrabasi
Onursuz yasiyor bizim serefsiz

Kuzenim olursun dilim varmiyor
Yaptiklarin kötü icim almiyor
Silada aileye para salmiyor
Ne haldeler bilmez bizim serefsiz

Döneceksin bir gün elbette ele
Neredeydin derler sana hergele
Isin gücün yalan hepisi hile
Insanliktan pay almamis serefsiz

Sivasli zekinin sözünü duysan
Birazcik onurlu yürekli olsan
Kendini yitirdin eger bulursan
Gec olmadan dön silana serefsiz

München.20.10.2007