Şerefsiz Şiiri - Yunus Güngör

ŞEREFSİZ
Ölmüş yazık Arkadaşlık ,
Meydan kalmış ya şerefsizlere.
Diz boyu olmuş kahpelik,
Dönmeyi gör arkanı bir kere.
kalmamış, gitmiş ,değer, insanlık,
Arama yok bir gram bile kalite.

Vereceksin böylelerini ipe,
Nam olsun diye ibreti aleme.
Gömeceksin mezara yerin en dibine,
Kuru Ekmek su bile ,
Çok,haram bu itlere.

Beni bulurlar hep,bilmem ne diye,
Ya iyiniyetliyiz yok kötülük kalbimizde,
Ya da şans Kader malesef işte.
Çıkmıştır Hayatımın her evresinde,
Su dökülmez bunların ellerine,
Yarışırlar Adam satmada ,şerefsizlikte.

Böcek misali ez ez temizle,
Kaç uzak dur selam verme.
Ama Karşıma bir şekilde,
Çıkıyor bu şerefizler yine.
Ne diyeyim Adi pislikler adı üstünde,
Kusura bakmayın hakim olamayacağım dilime,
Şerefsiz oğlu şerefsizler işte.
......yunus güngör.......