Şerefli Şerefsiz Şiiri - Ertuğrul Temizy ...

Gün battığında nöbeti teslim alanlar
Issız gecelerin kuytularında
Gizlice fısılda şırlar
Aslanların yokluğunda
Sırtlanlar ve çakallar
Öpüşüp koklaşırlar
Ve can ciğer dost olurlar
Verilen sözler vardır
Tutulması gereken
Yolları gözlenenler vardır
Dört gözle gelmesi beklenen
Ölmesi gerekenler vardır
Son sözlerini söylemeden
En kötüyü gösterip
Kötüyü millete kabul ettiren
Şerefsizle vardır kahraman gözüken
İcazetler alınır uzaklardan
Nasıl korunacakları öğretilir
Şerefsizlere tuzaklardan
Her ölüm yakınlaştırır onları zillete
Ve kabul ettirilir bu zillet
Bütün bir millete
Eğer ki sen adam olsaydın
Düşmanlarından asla medet ummazdın
Ve dahi onlarla birlik olmazdın
Seni bu gün buralara getirenler
Elbette ki bir gün
Diyetlerini isteyecekler
Ve her imkânı sana sunan bu kanlı eller
Bir gün seninde kanını elbet isteyecekler
Eğer ki sen adam olsaydın
Bu kadar açılıp saçılmazdın
Her havlayandan tırsıp korkarsan
Ve onlara haklar sunmaya kalkarsan
Hakkını alamayanlarda hakkını arar o zaman
Sen ki yapacaklarını adam gibi yapsaydın
Koyduğun kanuna kurala herkesi zorla uydursaydın
Uymayanları da uydursaydın
İşte o zaman alnından öpülürdü
Ve günahların o zaman dökülürdü
Ama sen havlayana hak vermeye kalktın
Oysa sadakatte sınır tanımayanları
Bu zilletinle hüsrana uğrattın
Ayrım sadece ama sadece
İhanet ve sadakatte olur
Eğer sen ayrım yaparsan
Bu senin sonun olur
Açılımsa bir millet için olmalı
Yoksa bundan kaçınmalı
Korkma, havlayan havlasın
Sağlam dur be adam
Diyetini isteyenler
Bırak nasıl alacaklarsa gelsin alsın
Alacaklı onlar
Verecekli sen ol
Bir diyetin uğruna
Bir milletin kanıyla
Şerefiyle oynama
Zilletinle yaşadın
Zilletinle öl
Gerekirse ey şerefsiz
Şerefsizliğinin şerefinde öl
Kefene sarılmasan da olur
Yeter ki öde diyetini adam gibi
İşte o zaman bu millet senden kurtulur
Yoksa imanlı ölsen de ne yazar
Kefenin al bayrak olsa ne yazar
Kâbe’nin örtüsüne sarınsan ne
Kendisinin içine gömülsen
O günahlar seni ancak
Cehenneme yoldaş yapar
Demedi deme şerefsiz