Allah"ın yarattığı kullar...
İyi kötü bir yuvaları var...
Geldiler; gidinceye dek, dünyâdan
Alınlardaki gizli yazıya göre
Hepsi rızk peşinde koşar...
Kiminde çokça evler, arabalar
Kimi de aç karnına kazma kürek sallar
Çoğu bağlıdır, içten, Rabbine
Müreffeh değilse de yuvalar
Mutlucadır, analar, babalar, çocuklar...
Hepsi;
Dünyânın iyiliği, kendi şerefi için çabalar...
Beri yanda geniş masa etrafında kalantorlar...
Ya da ayaküstü erkek dişi tontonlar...
Ellerinde dolu içki kadehleri
Havaya kaldırır ŞEREFE diye haykırırlar
Birdenbire şerefleri çok artar...
Kiminin elinde türlü imkânlar
Dört gözle
Binbir elle
Helâli haram yapar...
Yediği haram lokmalar
Hiç dizilmez boğazına
Bütün sülâlesine yarar...
Düşünmezler, gözetleyen biri var....
Dahildir haram hayâta...
Binmiş gider rahvan ata...
Meydan okur kâinata...
Sıra gelince sırata;
Bütün işler orda yatar...
İçki elde, şerefi çağırmakla
Demez hiç şeref mi artar...?
Şerefsizdir, elindeki imkânları;
Kötü işlerde kullananlar....
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta