Şeref Öztel Şiirleri - Şair Şeref Öztel

Ben sevdana yanlızlığımı kattım sevginle yüreğimle sevdım senı nedensızce Oyle gelıp girdinki bu yüreğe ılkbaharda acan çiçekleri yeşertirdin gözlerimin içinde
Şimdı bu suskun halinle hem beni hemde sana olan içimdekı sevgimi solduruyorsun haberin olsun

Bir akşam üzerı sessız gecenin karanlığında sorgula beni acılarla dolmuş olan yüreğinde
Bir dınle belkİ benden sana bıi şeyler hatırlatır susma konuş hatalarımla sevmelıydın beni
Hatasİz ınsan arayan yanlızlıklarla yaşamaya mahkumdur hatalarımla sev beni istiyorum

Sensızlığın şiiri

Bu akşam yazabilirim sensizliğin şiirini duygularım karmakarışık kim olduğunu bile bilmeden yazabilirim
Özlem işte içimdeki fırtınayı sana gönderebilirim satırlarımla
Yanlızlığıma ortak etmek istesem de seni kabul edebilirmisıin bu acılarla dolu olan yüreğimi
Öyle suskunluklarım var ki gökyüzünde bıraksam isyanlarımı gökyüzünü kaplar güneşin yüzü bile tutulur

Uzak oluşunla yüreğimdeki sevgini birleştiriyorum
Yormuyorum duygularımı biliyorum ki senin hasretliğin üzse de beni
Damarlarımda kanım gibi seviyorum seni
onun için fark etmiyor uzaklığın her saniye içimdesin

Çokmu şey istiyorum bu hayattan seni istemekle belkide cok şey istiyorum bilmem ki
Ulaşamiyacağim bir sevdanın hayalini kurmak rüyalarda görmek gibi işte Ben o rüyalarin talıp oldum gerceklerden uzaklaştığımın farkında bile değilim

Ufak bir kentte yaşadığını biliyorum sessız sokaklarinda yururken adımlarını hisseder gibi seni düşünüyorum
Biliyorumki mutlu bir kentın mutsuz insanısın sen orda
Bu duygularim ulaşamassa o kentte hüzünlü bir hasretlığın içinde isyanlarla umutsuzluğunun butun benlığıne yansıtığını elindeki sigaranin dumanında görursun

Yanlızlığıma ortak ettım sevdim her sanıye düşünuyorum bılıyormusun senı
Ayni dılı konuşur olduk aynı acıları yaşadık susduk hasretlığımızı içimize gömdük ama hep onurlu yaşamı secdık
İsyan etmedık hayata gün geldı iki yürek bırleştı tek yürek olduk
Çokmu acele ettim seni sevmekle bıliemıyorum sevdim işte

Ya sen sevmeyı unutturtularmı sana nasıl hatırlatacağim onu düşünuyorum

Seni severken hiç hesaba katmamıştım benİ sevmiyeçeyini
Bir çokuş yaşıyorum içimdeki sevgi fırtınasının sustuğunu görüyorum
Yaşlanmış çınar ağacına dondurdun yüreğimi dalımda kuşlar bile konmaz oldu
Oyle isyan bir halım var ki nedenini o vefasız yüreğine sor

Kendime güler oldum düşünüyorum da karşılıksız bir sevginin içinde küçüldüm

Bana gelmek istiyorsan hüznünü gözyaşlarını bırak da gel
Sürükle gitsin dertlerini acımasız sevgileri isyanlarınla bırak gökyüzüne doğru
Salla gitsin terk edenleri düşünme yorma o güzelim duygularını
Yanlızlıklarını dost gördün nedense yüreğimi düşman ettin kendine

Sorgusuz idama mahkum gibi zindanlarda güneşe hasret ettin sendeki sevgimi

Nedir bu ozlemm nedir bu hasretlik bizdee.,., bazen alirr goturr bizii bilmedimiz ,,hissetmediniz,.duygularii bizii bize hatirlartirr sozcuklerr kelimelerr bakk.,., bende burdayim dercesine sevgilii

Özlemm guzell sevgili sevilmeye deydikcee hele hasretlikk beklenen beklemeye deydikce sevglim iste bizim inancimiz ve sevgimiz bu,., boyle dusunurr boyle hitapp ederiz birbirimizee sevgili

Özgurlugu hissede bilmek yasamakk insanin yureyini feraklatirya ., sende benim yureyimi ferahlatirsinn bir gokteki serce., yerdekii calismaya alismiss uzun yoldann gelenn yolcuu gibi.,. yorgunnnn ve dincc derlerya sevgilii., iste özgurluk sanki senin bana sunmus oldugunn hasretlik bazenn huzunlendirr bazen ise neseme nese kadarr

Ben senin için yazıyorum yanlışına doğrusuna bakmadan hayalimde canlanıyorsun ellerini tutmadan düşündürüyorsun beni yanlız gecelerimde ansızın geleceğini bekler gibi
Suya hasret topraklar gibi kuruyan çöle dönüşen yüreğine su olmak ağlamak istiyorum her damla yaşımla yeşer
Sana yazarken içimdeki hüzünler yok oluyor satırlarım gülüyor; yorgun gözlerim beni sana doğru bakmaya sevk ediyor
Bilinmez bir duygunun içinde kalmışım çıkmaz sokaklardan sana koşmak istiyorum bağırmak istesem de yüreğimin koytularindan çığlıklarımı sana ulaştıramıyorum

Gözlerime iyi bakarsan bir şeyler görürsün belki seni için; ağlamaz bu gözler ağlamak bile yasak

Bir yol çiziyorum kendime her dalı sana çıkacak bu yolun
Sevgisiz gecen onca yıllarım senin varlığınla yok olacağını biliyorum
Artık bir yerden başlamalıyız ikimiz için
Arkaya bakmadan yürümek hayaller kurmalıyız sevgi çiçeklerini yeşertmek için

Cehennemde olsa ucunda yılmamalıyız bu sevgi için ayrılmadan yanmalıyız ikimiz