Çok iyi oynadın bu aşk oyununu,
Sonradan anladım, bu oyunun sonunu,
Oysaki seni ne çok sevmiştim,
Öyle sevmiştim ki, ”YÜREĞİM” demiştim.
Ve anladım ki, hak etmemişsin.
Sen sevilmeye değmezmişsin.
“Ummadığım bir anda geldin,
Hayatıma girdin” demiştim.
Oysa sen bana hiç gelmemişsin.
Kısa zamanda “Seni Seviyorum” dedin.
Yalanmış işte, hiç sevmemişsin.
Oysa nasıl değer vermiştim sana
Bak sevgilim,
Bir kişi dışında,
Kimse gerçekten sevmedi beni.
Onun gibi kimse sarılmadı,
Yanaklarımı sıkmadı.
Hasta olduğumda kimse bakmadı,
** Bana arkadaş kalalım deme! Kaç kişi kalmış ki arkadaş, sevdiğiyle...
** Hayat öyledir işte. Başkası seni sever. Sen başkasını. Başkası da başkasını...
** Açmaktan çekinmeyene, bakmaktan çekinmem.
Kafam öyle karışık ki,
Her gördüğüme kin besliyorum.
Yüreğim gitmelere öyle alışık ki,
Her geleni gidecek zannediyorum.
Çok güzel aşklar, sevgiler yaşadım ama,
Nedense hep ben kaybediyorum.
Hani sen gittin ya,
Yetim bir çocuk gibi, kaldım ortada,
Yalnızlığa terk edildim,
Amansız bir zamanda,
Güzel saydığım günlerin tam ortasında,
Gittin ya.
Bugünlerde her şeyi unutur oldum,
Okuduğum kitapları
Dinlediğim müzikleri
Yediğim yemekleri
Giydiğim giysileri
Gittiğim, gezdiğim her yeri
Tekrar sever misin beni
İlk kez sevdiğin gibi.
Biliyorum o zamanlar çocuktuk.
Sevmek ne demek tam olarak bilmiyorduk.
Ama çocukça da olsa seviyorduk bir birimizi
Sevginin en saf ve en temiz haliydi.
Özledim seni sevgili.
Bir dokunuşunu.
Bir sarılışını.
Tatlı tatlı bakışını özledim.
Sım sıcak ellerini.
Eskiden bana ait yüreğini.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!