Yanar mı bir yürek bu kadar kor alevle,
Kanar mı bir can böyle günlerce,
Terk eder mi bir insan sevdiğini böyle sebepsizce,
Sevgi kalmadıysa yüreğinde,
Sevemedi isen beni onca sene,
Hadi git, git o zaman sessizce…
İstemiyorum artık,
Ne yar, nede sevgili.
En güvendiğim insan bile,
Vurdu gitti hançeri.
Yıkıldı tüm ümitlerim,
Çekti gitti bütün güvendiklerim.
Öyle bir zaman gelecek,
Sende benim halime düşeceksin.
Yine zaman gelecek,
Sende benim gibi seveceksin.
Benim gibi değer verecek,
Ama karşılığını alamayacaksın.
Bir sevgilisi olmalı insanın,
Yanında olmalı daima
Sana her baktığında, tekrar âşık olmalı.
Dokunmalı her zaman,
Sarılmalı sımsıkı
Gözlerine her baktığında,
Uzun zaman oldu seni görmeyeli,
Ne bir otobüste, ne yolda.
Ne de yaşadığımız şu hayatta.
Hiç karşılaşmadık seninle.
Merak etmedim değil.
Ettim…
Unutmadım gözlerinin deniz mavisini,
Unutmadım yüreğimle yüreğinin birleşmesini,
Yüreğinden çıkan sözlerin, her kelimesini,
Unutmadım işte, unutmayacağım.
Seninle yaşadığımız günlerin her anını,
Ne dününü, ne bugününü, ne yarınını
Geceleri yıldızlara bakıyorum,
Tek, tek onları sayıyorum,
Bazen de “seviyor” “sevmiyor” yapıyorum,
Sonunda ne çıkıyor biliyor musun?
Bilmiyorsun tabi…
Çünkü sonuna hiç ulaşamadım.
Hiç ummadığım bir zamanda
Gönlümün taa içine düştün, bir su damlası gibi
Girdin yüreğime, hapsettim seni,
Ne kurtuluşun var benden
Ne de kaçışın var yüreğimden
İçimde hapis olan sensin ama
O sana her dokunduğunda,
Ben geleceğim aklına,
Öylece bakacaksın etrafına,
Arayacaksın beni,
Ama bulamayacaksın o özlediğin eski sevgilini.
Gözlerin dolacak, yıkılacaksın.
Bilsem ki gözlerimde ki yaşlar hiç dinmeyecek.
Bilsem ki o vefasız yüreğin beni hiç sevmeyecek.
Bilsem ki o dillerin bir gün olsun sevgilim demeyecek.
Olsun ben yine de yüreğimi atarım kor alevler içine.
Yine de vazgeçmem seni sevmeye.
Ama bilsem ki bensiz mutlu olacaksın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!