Badem ağacının altında
Çamların yanında
Sabahın altısında
Sen varsın aklımda
İki ağaç arası
Yine germişiz ipimizi
Anlamsız kelimelerden
Çorba yaptım pişirdim
Karıştırdım aklımı
Düşüncemi şişirdim
Çok fazla kaynatmışım
Aşk sevgiyle hayata yön veren bir umuttur
Öyle sıkı bağlar ki kopamazsın hayattan
Yüzmeyi bilemesen de aşarsın denizleri
Korkma geçersin sen aşk ile o incecik sırattan
Aşkım’dı adım
Seslenirken kulağıma ismimi
Şimdi Serdar oldum
Senin için sıradan biri işte
Ben sebep oldum aşkın Serdar oluşuna
Her aşkın bir bedeli
Akılsız olan başın ayakları çok yorgun olur
Üzüm üzüme baka baka kudurur
Beyin çıldıracak gibi olur her seferinde
Dalgalanır hücreleri ve bir deniz gibi durulur
Yürütsen de gider mi lafla peynir gemisi
Sesini duymak senin
Bir yağmur gibi
Ağaca hayat veren
Damladır köklerinde
Kelimeler yüreğimi
Evet senden önce var oldu
Bedenim bu dünyada
Ama varlığıma katılan değer
Her katılanla var olmadı
Aramızda farklar
Ve farklı zamanlar olsada
Seni seviyorum demek
Değilmiş sevmek
Söyleyince anladım
Bir isim vermek aşka
Aşkın isminden başka
Aşığın çekilmezmiş muhabbeti öyle diyorlar
Nereden bilsinler ki aşkın sırrını
İki cümlemden biri seni seviyorum diyorum
Kelimelerde bilmiyor aşkımın sınırını
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!