Ve ben şairim
Sevdiklerime bütün harflerimi feda, ederimde
Sevmediklerimi bir yumuşak (ğ) ye
Kurban ederim
Yirmi dokuzunuzda kalkın ayağa şimdi
Şiir yazacağız.
Küçük bir çocuk gibiyim hala
Ellerimi açıp yalvarır bakışlarla
Hadi al beni
Al beni kucağına
Eğil de al
Yine yalnız yine mutsuz
Yine o hasret yükü sarar
Sarmalar dört tarafını
Göz kapıda kulak kirişte
Yürek girişte beklersin
Sen senden
Beni önce bana
Sonra Allaha emanet ettiler
Eti senin kemiği bizim deyip
Feleğin yanına çırak verdiler
O çarkına tükürdüğüm
Çok ezdi beni, çok
Hüznün düşer yüreğime
Ağlamaklı olurum
Neyin efkarı bu deme
Pişmanlıklar ve keşkeler
Kızgınlık ve birazda öfke
Öyle bir sevdanın tutsağı olmuşum ki
Hadi en kötü günümüz böyle olsun
Temennisi ile kendimi teselli ettiğim
O her zamanki kötü günlerimden
Birinde
Sen bir gülsen hani
Ben ağlamayı unuturum
Huyumu kuruturum
Gölgensiz bırakma beni
Gözyaşım da kururum
Zehir zıkkım olur giryanım
Sevda ateşi o, sönmek bilmez
Alev ne yana, köz ne yana
Aşk derler ona aşk, imanı olmaz
Kıble ne yana, öz ne yana
Kalp yarası o, merhemi yardır
Sevda ateşi o, sönmek bilmez
Alev ne yana, köz ne yana
Aşk derler ona aşk, imanı olmaz
Kıble ne yana, öz ne yana
Kalp yarası o, merhemi yardır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!