kutsallığını yitirmiş her bir hece
tanık kalsın bu son şiir kokan gece
kararlıyım
evet kararlıyım bu gece bir şiiri katletmeye
en can alıcı imgelerini vuracağım ilk,
I.
netameli her gece, her gece cinnet/ teb'a ağır uykulu
gece eksik
eksik kalıyor insan yada çocuk
çünkü her karanlığa kalan, eksiliyor durmadan
kerpiç dam rüzgarı gibi
İstanbul;
Sevdiğim kokuyorsun her gece,
Poseidon nefesinle,
Bütün gün, bütün gece
Buram, buram tütüyorsun içimde
İki hece, bir tümce:
Melekler indi yeryüzüne, doğduğun gün
Ellerinde tertemiz, mavi özgürlüğün
Lüle, lüle saçlarına, takıp gittiler
Eli yüreğinde annendi, ilk gördüğün
Kalbine abanıp, doyasıya öptüğün!
senden;
eski kırılgan alışkanlıklarını,
bir heykeltraş edasıyla yontarak
depresyondan ve öfkeden uzak
masmavi teniyle;
bir aşk tanrıçası heykelini
Anne henüz yaşı dolmamış taptaze
bir çocuk ölüyor içimde!
boğazlıyorlar gibi
delicesine çırpınıyor
ona şimdi
karanlık bir zindan gibidir/
bırak o yaralı yanını
bırak o bende dursun,
o sende durdukça
yıllar geçmiş olsa bile
yüreğinde beni bulursun
kalmışım tek başıma dört duvar ardında
sanki herkes düşman; düşmanım anam
haykırıyorum;
sesimi duyan, ses veren olmuyor...
yapa yalnızım dertler deryasında
seninle neleri sevmedik ki biz yâr
lebideryada
bir filizin imbat kokusuna koşusunu
yorgun gün sonu
tenimize yapışan
tutku artığı hüzün tortusunu
el işlemeli bir aşk getirdim sana!
soyun, çıkar şu üstündeki emaneti.
ata yadigârı /
mahremini sıyır üzerinden.
el işlemeli bir aşk getirdim sana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!