Serdar Akçer Şiirleri - Şair Serdar Akçer

Dalgalardan battı umut sandalım
Bulutlara çaldırdım güvercinlerimi
Ben yalnız gecelerin şairi
Sesim yankılanır mı bu sensizlikte?
Serseri bir kurşun vurur yüreğimi
Alırken can dostumu ellerimden

Onlarca dostu gömüp toprağın altına
Bıraktım doğduğum diyarları
Sonra tanıyıp bir güzeli
Hayatımı kurtardım kayıp zamanlarda
Ya onun elleri olmasa
Hangi köşelerde sönecektim

Gökyüzünden bulutlar yağar
Ben hüzünle burada

Sen en güzel düşüm, en güzel rüyam
Keşke hiç uyanmasam

Yankılanır odalarda hıçkırıklar
Dertli söyleniyor bu gece şarkılar
Kadehlerde buzlu rakılar, kaç kadeh parçaladım
Duvarlarla tokuşturdum kadehleri yalnızlığımın şerefine
Senin şerefine...
Kan emici yarasalar dolaşıyorlar yine

Odamın penceresinden
Mavi gökyüzünü görmek gibi rüyam
Demir parmaklıklar kesse de güneşi
Kanatlanmışlar ya güvercinler bir kere
Bunca genç yaşıma rağmen
Yaşlılık tohumları ektiğimde yüreğime

Bir simit çıtırtısında
Bir çay yudumunda
Yaşadığım hayatım
Çağlayanların coştuğu
Çıyanlar ve yılanlar
Bir resim var

Hayata tutunamamak kenarından
Belki de kabullenmemek olanları
Hangimiz küsmedik hayata zaman zaman
Hangimiz bozdurmadık ümitleri
Yiten yaşamda kimimiz yalnız
Kimimiz kayıp bu garip deryada

Eskiden, çocukken hayaller beslerdim yüreğimde
Mahalle yollarında, su birikintilerinde barajlar kurardım
Umutlar sevgi denizlerine dönüşsün diye
Ki kadınlar halılarını yıkardı orada
Oynardım çocukluğumdan kalan sevinçle
Değmemişti kirli elleri zamanın yüreğime