ben serdar'ı tanıdım, iyi oldu
tümden tuhaflığın simgesiydi çünkü o
baba parasının doyumsuz sultanlığında
doruğunda yaşıyordu gurbet olmanın
boş zamanlarında mimari okuyordu ağır aksak
aile yanında pansiyoner biliyordu babası
oysa isviçre'li bir kızla birlikte yaşıyordu
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta