Serçelerin aydınlanmasını bekliyordum,
Ellerim baharda kaldı.
Sarı zemin ve üstü kar.
Kar gitti,
Çocuk gitti,
Serçelerin aydınlanmasını bekliyordum.
Havada olmaz olası bir hâl
Kış geldi ve gidiyor.
Ben gidemiyorum istediğim yere.
Ağaç geldi, ağaç gitti.
O büyük ağaç gitti.
Sokak ise sensiz.
Sensiz yürümek ızdırap veriyor.
Ne zaman geleceksin?
Serçelerin aydınlanmasını bekliyorum...
Kayıt Tarihi : 8.2.2022 23:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Miskini](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/02/08/sercelerin-aydinlanmasi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!