Serçelerin Ayak İzleri gibi

Soğuk bir sabaha uyanıyorum
ayaklarım yarı çıplak,
saçaklarda buzlanmış damlacıklar.
pencerenin önündeki ağacın
karlı dallarında kuşların ayak izleri,
dahası elektrik telleri üzerinde
siyah kargalar, kanatları ıslanmış
endişeli bakıyorlar.
Ben içeride yalnızım
Beyaz örtü ise kaplamış sokakları
üzerimde çam ağaçlarından lambirler
üzerimde uzun kollu bir penye
ve bugünden ilerleyen dakikalar var
aynı zamanda benimle yaşayan.
Duvarlarda kireç,
içimde bir sıcaklık yaşıyor
tarihe geçmeyecek,
kar taneleri dökülüyor bulutlardan
tek başına anlamsız
binler ile anlam taşıyan,
kar taneleri dökülüyor
duvardaki kireç ve gençliğim gibi.

Gözlerimin aynılığı hariç
her şey yitip gidiyor benimle birlikte
sadece küçük anılar kalıyor
karlı ağaç dallarındaki
serçelerin ayak izleri gibi
kısa süreli küçük anılar