Kimse duymadan süzülüyor kar.
Ağaçların arasından bir sedef çağlayanı.
Rüzgar çok uzak tepelerden uğulduyor,
Ağaçlar, dallarında görünmez bir
yağmur sancağı altında hışırdıyor.
Bu kış gecelerinde yüreğim en hazin sesle inliyor.
Bir parça bende kalmanla mürekebim yıllar örüyor yalnızlığa.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta