Serçe Yürekli Şiiri - İsmail Uysal

Kuru incir tadı bakışlarını
Hangi meyhaneye meze yaptılar
Kim deldi bağrını bu kadar senin
Hangi ateş yaktı rüyalarını
Nasıl bir çıkmazda çürüdü tenin
Kimlere peyledin itibarını
İnsanlar ki fani güce taptılar
İnsanlar vurdular hür kuşlarını
Hangi meyhaneye meze yaptılar
Kuru incir tadı bakışlarını

Suskun bir hayatın içinde gölgen
Bilmem kaç güneşe meydan okurdu
Kaç mendil karıştı gözyaşlarına
Kaç aşığı zebun etti gözlerin
Hangi dağ dayanır ki efkarına
Dudakların buzdan, ateş sözlerin
Bakan gözlerinden isyan okurdu
Yine aldırmazdın, sezdirmezdin sen
Bilmem kaç güneşe meydan okurdu
Suskun bir hayatın içinde gölgen

Seni, evet seni, serçe yüreklim
Bilsen kaç mecrada aradı şiir
Seni, evet seni umarsız seni
Dahası böğründe ateş görmedin
Kalbiyle aklıyla tutarsız seni
Ruhuna üflenen sırra ermedin
Bilir misin hiçlik nedir, aşk nedir?
Gözü kör, dili lal, sırça yüreklim
Bilsen kaç mecrada aradı şiir
Seni, evet seni, serçe yüreklim!

Yazık, yüreğini büzüştürdüğün
Yazık gençliğine, gözpınarına
Sen ki hayallerin zirvesinde kar,
Sen ki bulutları okşayan elsin.
Sen ki aç ruhları doyuran rüzgar;
Kah meltem kah poyraz kah karayelsin.
Kurt dadanmış aşkın öz diyarına
Bir beyaza sığmış ölüm ve düğün
Yazık gençliğine, gözpınarına
Yazık, yüreğini büzüştürdüğün

Kuru incir tadı bakışlarını
Hangi meyhaneye meze yaptılar
İnsanlar vurdular hür kuşlarını
İnsanlar ki fani güce taptılar
Kimlere peyledin itibarını
Nasıl bir çıkmazda çürüdü tenin
Hangi ateş yaktı rüyalarını
Kim deldi bağrını bu kadar senin
Hangi meyhaneye meze yaptılar
Kuru incir tadı bakışlarını