Çocuktum
Babamın özene
Bezene
Gül ağacından
Çatal yaptığı
Sapanla
Oynarken
Hayattan koptum
Şimdi farkına
Varıyorum
Fırlattığım taşın
Ben kadar
Küçük bir serçenin
Yüreğine açtığı
Yaranın
Kaç kahır gecesi
O sapanla
Çocukluğumu
Yüreğimde vurup
Sordum
Neden bu kadar erken
Bulaştı avuçlarıma
Serçenin kanı
Kayıt Tarihi : 20.3.2005 15:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)