Sercan Çırağ Şiirleri - Şair Sercan Çırağ

Yetmiş sekiz yıldır güneş doğmuyor ülkeye
Gün geçtikçe, daha karanlık ve soğuk bir hal alıyor
Tüm acıları, hataları, çekiyoruz istemesek de sineye
Deli gönül: “Kalk hesap sor! ” dese de, soramıyor

Zincir vuruldu; eğitime, gelişime, düşünceye

Lise yıllarında başladı, gurbet
Kaldım senelerdir, anneme hasret
Birgün ölürsem, annem hakkını helal et
Ne de olsa ayaklarının altındadır cennet

Bir kuş gibi kondun, gönlüme
Kendine yuva yaptın, azer güzeli
Dertlerle dolu şu boş ömrüme
Güneş gibi doğdun, azer güzeli

Seninle tattım; mutluluk ve aşkı

Yaşam mı boş, ben mi bilemedim!
Birgün olsun, hiç gönülden gülemedim.
Ben mutsuzken, mutsuz insan göremedim.
Neyleyeyim, vakitsiz gelen baharı...

Dert vardı, derman yoktu; dünyamda.

Bu gece, beyazları giydim üzerime
Ve sabahı bekliyorum, yine ümitsizce
Bir şarkı çalıyor, hüzünlü hüzünlü
Bilmiyorum ki, kaptan ne zaman diyecek: Kara göründü!

Bu gece, beyazları giydim yine

Bana insanı anlatma, senin baktığın şeyi ben görmüşümdür, yanılırsın


Bana insanı anlatma, yüzüne gülenler çekip gittiklerinde, yıkılırsın

Antalya Müzesi Gezi Notları

Antalya Müzesi, 1922 yılında öğretmen Süleyman Fikri Erten tarafından 1. Dünya savaşından sonra bölgeye gelen işgal güçlerinin yağmasından kurtarılan eserlerin korunması amacıyla kuruldu. İlk olarak Kaleiçi'nde bulunan Alaaddin Cami'de, daha donra Yivli Cami'de yer alan Müze 1972 yılında bugünkü binasına taşındı. Antalya Müzesi bugün 30.000 metre kareyi kaplayan bir alanda 14 sergi salonu ile heykel ve değişik eserlerin sergilendiği açık hava galerileri ve bahçeden oluşmaktadır.

TABİAT TARİHİ VE PREHİSTORYA SALONU

- Böyle Gidersen, Şiir Akar Gözlerimden...

- Kahve gözlerinden içtiğim bir yudum aşk:
kırk yıla değil, bir ömre bedeldi; ama anlamadın sevdiğim...

- Bazı insanlar da öznedir; ama sadece sözde öznedir...

Sonbaharda dökülen yapraklar gibi döküldü umutlarımız
Toplamaya kalktık, yere düştük, durdurdu bizi gururlarımız
Bıraksalar alır başımızı giderdik, bilinmez diyarlara
Kaybolmayı istediğimiz duygularla dalardık ufuklara
Dalamadık işte, hep bir engel çıkıp tuttu bizi yakamızdan
En ağır darbeyi de, aldık; bu gel gitli garip yaşantımızdan