Serbes olunmaz şiirde kalemi serbes bıra ...

serbes olunmaz şiirde kalemi serbes bırakmakla
sular durulur olsalarda bulanarak akmakla
pınar başlarında böldüğün somun ekmekle
yaktığın yarım cigaran
ve çakmağının kıvılcımlarında efkar
bulutlarını dağıttığın denli

zor değil içte büyüttüğün
şu salıncaklarında çocuk uyuttuğun
dokunaklı içli ninniler kadar

dar değil dünya alemi
uyağı kafiye hafifce bastır kalemi
nasıl yumuşuyor serti ile katılar

sen sular ile çağla
ağlamaktan kızarmış gözlerini aç
salkım saçak vur bağlamanın tele
efil efil yanaklarına estikçe meltem
darmadağın parçalansın içinde
esir tutsak kaldığın ortam

temsilde hata olmaz zeminler hele
alabildiğine yığılı küspe nispetince çevresi gübre
toprak damlar verir ele çelişkisi doğu batılar
işte TÜRK köyleri göründü bile
al kiremit ile kaplı çatılar
ve karlar gibi ap ak beyaz duvarlı evleri

pınarlarında soğuk su içmişliğim var
güder iken davar gece örümde
gözümde büyütürdüm devleri
ardı arkası kesilmedik düşler görümde

zindanlarından çıkmalı kısır döngünün
önün açık al çapanı çek çabuk pupa yelken deniz engin
farkında değilsende bilsen dilin ne denli zengin
canı gönülden bekliyor destanını halkın
çanakkalelerdeki cengin

hangimiz yazmış sarıkamış için
dört başı mamür aklı başında dize
zehrini içtiğin aşk şerbetinden başkada
ardında raslanmalı ize

güzelce tut kulağından belagatın
hele geri dursun ilham atın
sen bana yaşadığımız günlerin türküsünü söyle
musiki olsun içinde bir miktar

doğup büyüdüğün köyle şehre dair
kurulmuşken atına şiir saltanatına
dolu dizgin gider iken edebiyat ile sanat adına
sen bana biraz mana getir anlaştıkmı şair..