Kör bir sabah gibi sevdan,
güneş yok,bulut yok,hava yok.
bir sen bulsam tutunacağım.
senin dünyanda yaşamak yok.
Kapkara bir beyaz gibi sevdan.
Onursuz aşklarımı çıkartınca
şu halimden gözyaşı arttırıyorum.
hani nerde eksilenler diye sorunca
bıraktığım adamların gözlerinde buluyorum
Sen gittin;
biz başbaşa kaldık seninle.
seni tercih etti aydınlık,
oysa ışığı söndürmemiştim ardından.
olsun yinede bir başka yetti karanlık.
ve kaldırıp içime attım kendimi,
Çatı arasında unutulmuş
Bir ırmak gibi yanıyorum
Ateş eski bir tanıdık
Artık sularına acınmıyorum
yakıcı tebessümler beraat etmiş gamzelerinde
kalemi kırılmış hoş kahkahalarının,
bir daha işlenmemiş hiçbir tanıdık simada,
ve cesedi bulunmuş gülüşlerinin
acıyan gözkapaklarının en sokaklarında.
biliyorum o et duvarının ardında
nefesin tende dayanmaktasın.
yar da bağrını dön yerine!
biliyorum gelmekte muallaktasın.
öylece duruyorum bak karşında
Mahşer yalnızlığında titreyecek bedenin.
gözlerin ellerin söze gelmiş dinleyeceksin!
aldattığın her yürek bağıracak avaz avaz,
hesaba çekildiğin işte o an ne diyeceksin? .
Nehirler özetidir bakışlarının,
yağmurun bakışları her bir damlasında.
yatağından fırlamış sağır fırtınalar
görüyorum gözlerinin her bir damlasında.
Akşamların altında kazan
kaynıyor.
hergün bir yenisi
yakılıyorda
gece simsiyahtır
hep ondan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!