Serap Çelik Şiirleri - Şair Serap Çelik

bir günün hatırası yankılanır gecemde...
soluya bilmek için öldürürüm kendimi
hayat bana bir gün sunar seninle
kanarım aç kalsam da varlığına
susmalar büyür dilimde yanarım
bir günün hatırası günceme sızar

Irkından, inancından, vücudundan sıyrılıp
varlığı aşkla şarabım olan adam...

insanlığa dair tüm bildiklerimin
bir hiçten ibaret olduğunu,
kainatı bilmenin kendini görmek olduğunu,

penceremin önü ekmek kırıntılarıyla doldu,
günlerdir bir güvercin bile uğramadı,
arada bir esen meltem kasırgaya döndü yaralarımı kanattı...
neyleyim heybemde gülüm diyenden kalan sessiz sözlerle koyuldum yola,
şimdiki savaşım yüreğimde sessizliğe mahkum olmuş çığlıklarla...
yoksa kefensiz gömülmek mi düştü payıma,

umut sağnağından arda kalan çiğ bulaştı
ar damarımı biçen hançere
çırılçıplak ışığında penceresiz odamın
lal intizarlar sardı çehremi
kire bulanmış kentin cennet otağında
baskın yedim gecenin son çeyreği...

ay kutlu bu gece, ay dolunay, ay hilal...
bir büyü yaptım; tersten okudum, tersten yazdım
verdiğim havayı çektim içime, hüznü unuttum
sol elim tuttu kalemi bu kez sağ elim yüreğimi
kalem mürekkebi gözlerim yaşını içti
varlığından bihaber olduğum kapılar açıldı

sabahın sokaklarına sığındım
yokluğunun tadını aldım
yandım gecelerden günlere
yarım kalan yaşanmışlıkların ışığında
sokak çocuklarının üşüyen bakışlarında
kandım gölgene …

tüm hücrelerim bir ela göz önünde
amansızca her secde ettiğinde…
galu belada verdiğim sözden geçtim
kanım tükendi yanaklarımda allanan
utanç ezikliğinde… eridim her gidişte
ve her terk edişte soluğum ciğerlerimi parçaladı

ardından bağrımda yükselen ateş gözlerimde harlandı
saat 12’yi vururken bir kapı gıcırtısının istilasında
saniyeleri çıldırtan şey sadece ‘bir an’dı, yaşandı
ayrılık adını aldı bir tutam tuz, yaralarımda mana buldu
‘azrail’in gölgesi duvarlarda, çatlaklar ölümün sureti oldu...

sen benim için;
toplasam iki defter yüz sayfasın
çarpsam duvardan duvara taşarsın
bölsem dört yılda üç aysın
çıkarsam on dokuz yaşımsın.....

Nihayetine dek sürsede ömrümün bu bekleyiş...
içimdeki hasret kavursada ciğerlerimi ziyan anlarımda...
halvetin otağında alazı hiç sönmeyecek aşkımla
ay tenime düşmeye çekinirken yokluğunun sessizliğinde
Yaradan'a sığınarak sensizlikten 'Seni Seviyorum'....