Serap Atay Şiirleri - Şair Serap Atay

Güneş açtı
Yağmurun ardından
Yeni bir gün başladı
Havayı soluyorum
İçimde

Aklımı karıştıran, fikrimi çelen hayallerim
Üşüyor karanlık gecelerde yalnızlığım
Sessiz çığlıklarda çırpınışlarım
Özlem yağmurlarında ıslanıyor gözlerim

Dünyanın çemberinden geçtim mutluluğu bulamadım

Yazıyorum, düşünüyorum, hissediyorum
Ruh halimi yansıtıyorum,
Görmüyorum duymuyorum işitmiyorum
Keyifliyim, Üç maymunu oynuyorum,

Kelimeler kifayetsiz konuşsam diyorum

Gecenin sabaha sokulduğu saatlerindeyim
Düşlerde senli günler biriktiriyor, ağlıyor gözlerim
Hüznün sığ sularında kanıyor çırpınan yüreğim
Fersiz yıldızların, hicaz besteleri benim şiirlerim

Maviden yoksun, denizin dibinde boğuluyor hislerim

Yılların birikimi, yara açık kanıyor
Gönlümde ateş harlı,sönmez içten yanıyor
Yasaklı bir çift göz var, uzak yakın tanıyor
Gözüm ağlamasa da,gizli özüm ağlıyor

Yüreğimde ukdeler, yollarımı bağlıyor.

Ölümün kapısını çaldığında
Ruh terk eder bedeni
Bir daha dönemez istese de
Özü sonsuza
Bedeni toprağa karışıverir
Toprak ve sonsuz olur insan.

Yürek yangınlarına çare midir şiirler
Şiirle can bulur mu anılar
Acılarıma ortak olur mu şiirler
Sanırım benim piskoloğum oldu şiirler
İyi ki tanıdım sizi teşekkürler.
Serap Atay

Kağıttan bir gemi yaptım kendime
İçine hayallerimi koydum sessizce
Rüzgarlara bırakıyorum hayat gemimi
Durgun deniz biraz dalgalı

Konuşamadığın anlar vardır
Boğazına düğümlenir kelimeler
Zordasın, yutkunursun
Karmakarışık duygularla çırpınırsın

Bir sancı girer sol yanına, çaresizsin,

Aşkın tarifini yapabilir misiniz, nedir sizce
Peki ya elinde tutan var mı onu ömrünce
Bence aşkta tek gerçek, bulunduğun an
Sonra yaşanan, acı hüsran, hepsi yalan

Bazen bir bakışla, aşk seni bulur