Serap Atay Şiirleri - Şair Serap Atay

Gül olsam dikenime katlansan
Diken olsam yüreğine saplansam
Mis kokumla, üzerine savrulsam
Mecnun olup, Leyla diye aransan
Leyla olup sevdiğimi anlatsam
Bülbül olsam, mecnunuma şakısam

Gökkuşağına resmini çizdim gördün mü?
Bulutların arasından sana dokundum hissettin mi?
Durup da gözlerimdeki aşkı, yüreğine sindin mi?
Yağmurun arasında düşen gözyaşlarımı sildin mi?

Serap Atay

Sensizlik var kollarımda
Sen gibi senin yerine
Uçurumlar var yollarımda
Şimdi çok uzaklarda
Sen varmısın yokmusun bilmiyorum
Nerdesin nerelerdesin göremiyorum

Sevdalıyı özlerse bu yürek
Mısraları ağlatırsa bu kalem
Uzun söze ne hacet
Bu sevginin önünde
Eğilmek gerek.

Gözlerin gözlerime değince yandım
Gözlerinden gönlüne, usulca aktım
Gözlerinin içine adımı yazdım
Gönül kapımı, aralık bıraktım

Canımsın dedim canıma kattım

kadındır,adı
çekilir nazı
cefakardır kadın
kadınlığın verdiği duyguyla
Her acıya göğüs gerendir kadın
kadın olmak özeldir

Gecenin içinde
Şimal yıldızıyım ben
Uçurumlardan delice uçarak gelen
Sevdayım ben
Yalnızlığı çırılçıplak kucaklayan
Hazin bir öyküyüm ben

Her kadının gönlünde küçük bir kız çocuğu vardır
Çabuk mutlu olur çabuk kırılırlar
Yumuşak dokunuşları severler
Narindir onlar, hoyrat ellerde solarlar

Her kadının yüreğinde küçük bir kız çocuğu vardır

Kadın anlatılmaz, ancak yaşanır
Erkeğin iki adım ötesindedir, harcanır
Kötüye düşmüşse, yaşam hakkı elinden alınır
Çilelerle geçer ömrü yaşlanır

Etmez şikâyet, bu onun alın yazısıdır

Savrulurken rüzgârda kuruyan yaprak gibi
Bu sevda yasak bize dokunamam tenine
Yabancı olduk şimdi çatlayan toprak gibi
Ne oldu da tükendi bitmeyecek ilgine

Ne kadar ağlasam da anladım ki her şey boş