Gülüşlerimi kaybettim gecenin karanlığında
Kahkahalarım göç etti uzak diyarlara
Bir asık surat kaldı benden yana
Birde kırık kalp avuçlarımin arasında
Yaşamak öylesine artık
Amaçsız, bir o kadar da anlamsız
Suskunum bugünlerde, bir hayli de kırgın.
Anlatamamak mi anlayamamak mi
Bilmediğim bir hayatta savaş içindeyim.
Başkası olsa savaştıgim yenebilirım
Belki
Ama kendimle savaşıyorum ben.
Ebabil kuşu gibiyim bilirim
Her daim gökyüzünde süzülmeli kanatlarım.
İnersem yeryüzüne bir zalime düşer yorgun ayaklarım.
Tekrar ucmam cok zor evime bilirim, o zalim atmadıkca gökyüzüne.
Kaderim de bu benim yükseklerde gökyüzünde benim evim.
Uyurken bile tetikte bir ruha sahibim.
Gidiyorum şimdi
Belki senden değil ama kendimden
İçimdeki haylaz çocuktan gidiyorum
Belki sevemem artık kimseyi
Belki de çok severim başka birini
Ama sen gibi olmaz biliyorum
Güçlü olmayi ben istemedim.
Hayatimi bir duzen icinde tutmayi da.
Acidan kivraniyor olsam da dik durmayi da ben istemedim.
Üzgünken kahkahalar siralamayi da.
Düştüğümde uzanan el beklememeyi de ben istemedim aslinda
Cocukken korkunca saklanir,
Sevdanın kışını yaşarken ben, Baharları çağırıyordun sen
Kalbim azabındayken ruhumun, Umutları dağıtıyordun sen
Yalnızlıkken tek yoldaşım, bi haber varlığından
En derin acıları yaşıyordum bedenimde ben
Habersizken gelişinden, umutsuz savruluşlardaydım ben
Rehberi olmuştu varlığın, pusulasız ruhumun
Bir varmış bir yokmuş diye başlarmis tüm masallar.
Ve her çocuk severmiş masal dinlemeyi.
Kırmızı başlıklı kızdan öğrenirmis insanların yalancı olduğunu,
Hansel ve gretel den öğrenirmis güzel görünen her şeyde bir kötülük olduğunu.
Sonra büyürmüş o çocuk.
Unutur gidermiş bunları.
Ortasındayım karanlıkların bu gece
Cılız bir sokak lambası vuruyor pencereme
Gölgeler kendi kayıtsız aleminde seyirde beni
Yıldızlar çarpıyor ara sıra gözlerime
Bir o kadar uzak,bir o kadar davetkâr
Ruhuma işliyor sessizliği gecenin
Derlerdi de inanmazdım
Ölmekten korkmak için bekleyeni olmalı insanın,
Nerede hani o azraile kafa tutan asi ruhun,
Nerede o korkusuz bakışlar,
Ben miyim sahi aynadaki
Bana mı ait bu korku dolu bakışlar,
Zifiri karanlık bir gecede
Ben seni düşünüyorum yine
Bir ay var ortalıkta
Benzi soluk, canından bezmiş
Bir de BEN pencereler ardında
Ve sen varsın benim içimde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!