Serap Şiiri - Bülent Araz

Gitme vakti geldi, yolculuk var yine,
Esti rüzgar, sert ikliminde yalnızlığın
Usulca, sessiz sessiz, sensizliğine
Uzandı yollar, hiç bitmeyecek mi ne

Benim aşkımsın gördüğüm serabımsın
Kara bahtıma bari sen bir ışık olsaydın
Git demeseydin ah, yollara vurmasaydın
Yaktığın bu ateş, hiç sönmeyecek mi ne

Yolculuklar var sensizliğe doğru giden
Çakıl taş döşeli, ve daracık toz duman
Kader bu serabım, ah, ne gelir elden
Buğulu gözlerin, hiç gülmeyecek mi ne

Gitme vakti geldi, artık vedalaşalım
Sıcacık anlarda kalbinde buluşalım
Usulca, Sessiz sessiz ağlaşalım
Bu gözyaşlarımız, dinmeyecek mi ne