Serap Şiiri - Affan Ceylan

Uzaklara dalmalar
Gözlerimde damlalar
Düşününce geçmişi
Öyle güzel sanmalar

Kalbin kırık biliyorum
Onlar seni sarmalar
Her şeyden kaçıyosun da
Onlar seni sen yapar

Yırtık sayfadan çıkmış
Eski bütün anılarım
Çürümüş bedenimle
Eksi birde kaldılar

Güzel günümde dostlarım
Her yanımda vardılar
İyi ama tek sorun
Para gelince vardılar

Bütün orman şiir yazar
40 günlük yastalar
Sen gidince sevgilim
Yazdılar da yazdılar

Kurumuş olan toprağa
Duygularımı kazdılar
Ben cesaret edemediynce
Korkularımı astılar

Verilen sözlerin hepsi bugün
Kara kışta, kardalar
Sen çok ayıp ettin
Gözümü oydu kargalar

Zemheri ayında
Hiçbir ışık parlamaz
Sen yoksun diye
Nadas yaptı tarlalar

Gökten düşen bütün
Yıldızları saydılar
Dilekler hep boşaymış
Hepsi bana kaydılar

Güneş sadece senin değil
Güneş vurdu aylara
Hayat öyle basit değil
Göründüğü gibi aynadan

Kan çeker boyundan
Bırakma baydığında
Ne kadar dost biriktirirsen
O da senin faydana

Aman ben olma, dikkat et!
Ben pasta gibi
Herkesi mutlu etmek için
Bölündüm paylara

Sensizlik çok zor
Gerek yok darılmaya
Ben mutlu olmak için
İhtiyaç duymam saraylara

Daha neler söyliyim
İnsan doymaz yalanlara
Bana bir sebep söyle
Kendimi atmamak için raylara