Serap Şiiri - Zafer Çağlar

Sevgiye susamış şu garip gönlüm,
Kuruyup kavruldu bir çöle döndü.
Gönül çölünde sevgi diye gördüğüm,
Sadece serapmış,ümitler söndü.

Fırtınalar kopunca gönül çölünde,
Savrulan onca kum bulut oluyor.
Sevgi sağanağı gelecek derken,
Yine serap; içim hüzün doluyor.

Hasretim sevginin bir damlasına,
Yok ki gönül çölünde sevgi vahası.
Anladım ki sevgi çok uzaklarda,
Bir serap mı yoksa mutluluk rüyası?