Benim eğdiğim ateşi
Sen özgür bırak diyerek
Çekti çekicini kızarmış çelikten demirci
Soktu buhar öksüren kazana
Kötülüğün olduğu dokunuşa diretircesine
varlığı besleyen korkudur
korku sıkmıştır suyu kıkırdakdan
korkudan yemişizdir eti
avuçları sıktıran korkudur yavruya
süt dolu memeleri dişleyen korkudur
ağlatır korku bizi
Rotasından sapmış bir aysbergin zirvesinde
eflatunsu bir anzer çiçeği olmak isterdim
Doğayı bozguna uğratıp
Yaşam arzusunun alevleriyle
aysbergin kalbine köklerimi salmak
ve ateşten yapraklarımla gökyüzüne dokunabilmek için
Kaç metrekare gülebilir bir çocuk
Kaç çocuk gitmeden küser lunaparka
Kaç aşk giyinir bir teni
Kaç ten sadakat der zamana
Biliyorum bugün anlamayacaksınız beni
Bu bir şansızlıktır hastalığım için
Onun beslenmeye ve büyümeye hevesi var
Kemirmeye ve kanatmaya
İzin verin çöplüklerinizde dolaşayım
Mutlaka işe yarar birşey vardır
Muhtemelen bu gece başını kesebilirim senin güzelim
Bir bahçıvan makasıyla estetik olur bu
Birlikte ortalığa saçılabiliriz bu gece
Yeraltına inebiliriz yani
Şık bir cesette çirkinleşebiliriz
Sonra istisnasız güzelim
Şaire Funda PAKTAN'a
Kişiliğimi kazmak istermisin
Orada kimlerle tanışacağını bilmiyorum
Çok derin bir çukur oluşabilir
Tanrı'ya bağla kendini
-Başkasının oyuncağıyla uyuyan çocuklara-
Yaralı bir oyuncak kamyonet
Hangi çocuğun düşünü taşıyabilir baba
Düşün ki bütün oyuncaklar uykuda
Düş görmeye mehilli koşuldalar
Bütün o biriktirdiğim yalnızlık
İyimin ve kötümün unutuluşu hakkında
Ne büyük bir ilgisizlik
Olmuş olanla olunmak
Bilmek bütün sırların en amansız düşmanı mı
En amansız düşman şaşkınlığımı susturuyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!