Şer Şirketi Şiiri - Dursun Özden 3

şer şirketi

ey! ustam halk; kalem-kılıç, orak-çekiç-el işlesin
kor demiri tavında döv ve yağız, al atlar kişnesin

anadolu ekini ak, bereketli ay çiçeği, sarı başak
şer düşman asalak, çekirge-süne, hepsi yavşak

zurnanın 'zırt' deliği, yoksulun yırtık keliği, arasat
savaş artığı jip-kokar yağ-süt tozu-namus; al-sat

bir gün, ben içerdeyken
içim yandı, öyküm yarım
o an, dışarıda kar, kor oldu
aşkla-kanayan türkü yakarım

kaç? gözyaşı şişesi doldu-taştı
ah ki, ah! sana baktıkça kanadım
dolan: ben ki-senin yerine ağladım
yalan: sen ki-benim için ölür müsün?

ve gördüklerime hep yanarım, meğer
kelin işi berber, selin işi denizde biter
senin işin nerede biterse, orda geber
senden çektiğim birikse, şirket eder

ve çık hayatımızdan, yeter be yeter!
sanma; sen gidersen, dünya durur
pis koku geliyor, haram-pek beter
ve geldiğin gibi gidersin-her sefer

beni kendin sandın; kibirli, şer
ah! gözümde yaş, alnımda ter
sömürdün bizi, sevgi soğudu
diyet; o emek en yüce değer.

dursun özden