Eski sayfalardan, tozlu resimlerden canlanıyor hatıralar,
Gece gözyaşlarımda damla damla akıyor gönlüme anılar,
Git, git, git,... derken içimdeki ses ''Sakın gitme! '' diyor,
Büyüyor pişmanlıklar, yutuyor beni korkularım acımadan.
Deniz feneri kayıp ruhların yollarını aydınlatırken,
Bugün yine indim sahile, bekledim yine o kahvede,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta