(Yalçın kardeşime....)
Sensizliğin en tenha köşelere bile sinen
Acı kokusunu çekiyorum içime
Kulaklarım duvarların yaktığı ağıtların acısıyla uğuldamakta
Ne zaman bir yağmur damlası vursa pencereme
Adını duyuyorum o eşsiz rüzgarın ezgisinde
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
