Sensizlik Saatleri

Saatler geçmiyor, takıldı zaman,
Dilimde adınla başlıyor her an.
Ne varsa sende kaldı hatıram,
Kendimi bıraktım, dön diye sana.

Pencerem karanlık, içimse dolu,
Geceler uzarken sarıyor yolu.
Sensizken hiçmiş gökyüzünün solu,
Yıldızlar bile yok sen olmayınca.

Görsen bu hâlimi, tanımazsın belki,
Bir yarım adamım, kırıktır kalbi .
Dön desem duyar mı kalbin sesimi?
Bir umut bekliyor… Gelir misin ya?

Adını anarken titrer dudaklar,
Yazdığım her şiir sensizce ağlar.
Bir sevda bıraktın, bin yara kadar,
Sar beni yeniden… Eskisi gibi.