16. mart 2010.
Sensizlik mi; bana kabir azabı,
Moral dibe vurdu, çok fena battım,
Döktüler bağrıma kızgın kezzabı,
Sen acilde yattın, ben havlu attım.
Anladım ki sensiz hayat eziyet,
Boşuna bu perhiz, boşuna diyet,
Seninle her anım ayrı variyet,
Sen acilde yattın, ben havlu attım,
Neler gelmedi ki o an aklıma,
Ben biterim zarar gelse kılına,
Tanrım yardım etti Memduh kuluna,
Sen acilde yattın ben havlu attım.
Asla yorulmanı istemiyordum,
Bu kadar da efor fazla diyordum,
Korkuttun bizleri tasaya boğdun,
Sen acilde yattın ben havlu attım
Bu bize bir derstir, yorulmayalım,
Her olup bitene kırılmayalım,
Her vicdanda yokki sendeki alım,
Sen acilde yattın, ben havlu attım.
Kayıt Tarihi : 16.3.2010 21:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Geçmiş olsun hanemizin temel direği, evimizin mutluluk güneşi. İnan bu 16 altı mart hayatımın en tasalı günüydü. yaradanım seni bana ve evlatlarıma bağışladı. Ve yaradanıma yalvarıyorum bana siz sevgili horantamın acısını göstermeden canımı alsın. Allahım hiç kimseyi darda koymasın. Seni çok seviyorum bunu biliyorsun onun için bu 16 mart bir milat olsun bundan zonra yorulmanı ve ufak pürüzleri dert etmeni istemiyorum. Acilde yattığın bu yarım gün bana sensiz yaşamanın bir eziyet olacağını gösterdi Bu şiirimi seni canından çok seven ben kocandan bir rica olarak kabul etmeni istiyorum katiyetle üzülmeni istemiyorum. Sen evimizin huzuru, neşesi, ve bereketisin bilesin.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!