Önünde yürüdüğümüz Maçka oteli artık yok.
Saçlarına taktığım ilk çiçeği bize sunan ağaç kupkuru.
Seninle el ele yürümeyince yağmur bile ıslatmıyor tenimi.
Ve akşam güneşleri yüzünü aydınlatacak bir güzel bulamıyor sen cam kenarına oturmayınca.
Aşk filmleri bile mutlu sonla bitmez oldu.
Biz olmayı hatırlatan şarkılarda olmasa hiç çekilmez bu hayat.
Ve hala seninle yaşlanma umudum olmasa inan yaşanmaz.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta