Sensizlik Şiiri - Serpil Koçar

Sensiz bir geceye daha merhaba dedim sevgilim
Bir sigara yaktım yalnız odamda
Her nefeste kokunu çekercesine çektim ciğerlerime
Dört duvar bir de Allah şahit sensizliğime
Senin için akıttığım bu göz yaşlarıma

Dört mevsim gibiydin yüreğimde
Gülüşün baharı getirirdi gönlüme
Göz yaşlarında ise kışı yaşardı yüreğim
Senin derdinle üşürdüm ben
Kokun kokun ise sonbaharı hatırlatırdı bana
Ilık ılık esen o rüzgarla gelirdi kokun burnuma
Ellerinin sıcaklığında ise yaz gibi coşardı bu yüreğim

Şimdi Şimdi yoksun yanımda hayalin var sessiz odamda
Anılar canlanır bir bir gözümde, özlem kokar odam buram buram
Yoksun yoksun işte yanımda resmin avutur gönlümü
Sesin çınlar kulaklarımda Her hatıranda yüreğim kanar
Yoruldum hemde çok yoruldum sevgilim sensiz bu sessiz odamda
Dört duvarla konuşup dertleşmekten çok yoruldum be sevgilim

Yağmur yağsa seni hatırlarım Her damlasında
Rüzgar esse kokun gelir burnuma buram buram
Güneşi görsem o sıcacık ellerin gelir aklıma
Gök kuşağını görsem gözlerim arar seni her tarafta
Çünkü sendin hayatıma tüm renkleri katan
Bu gece de hayalinle uyuyorum sevgilim
Bu bomboş ve soğuk odamda yine yoksun diye
Hayıflana hayiflana dalıyorum uykuya belki rüyamda görürüm umuduyla sevgilim