Yokluğun ansızın çöker omuzlarıma.
Sensizlik ağır gelir bedenime.
Ayakta durmaya bile mecalim yok!
Yalnızlığın karşısında dimdik duramıyorum.
Sensizliğin hesabını soramıyorum dumanaltı gecelere.
Var olduğun günler geliyor aklıma.
Dizlerim titriyor işte tam o anda!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta